فریال مستوفی، نایب رئیس اتاق ایران و چین: شعار حمایت از تولید ملی باید همیشگی باشد
فریال مستوفی، کارشناس اقتصادی:بانک ها سرمایه درگردش تولیدکنندگان را تامین کنند
Monday, 2 March 2015
ناگفته‌های عضو اتاق ایران و چین از سفرهیأت ایرانی به شانگهای – سد فاینانس برداشته شد
Monday, 2 March 2015فریال مستوفی، نایب رئیس اتاق ایران و چین: شعار حمایت از تولید ملی باید همیشگی باشد
اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران
شنبه, ۲۶ فروردین ۱۳۹۱ ساعت ۱۴:۲۳
«فریال مستوفی» عضو هیأت نمایندگان اتاق ایران، عضو کمیسیون سرمایه‌گذاری بانکی و مالی در اتاق تهران و ایران، نایب رئیس اتاق ایران و چین و رئیس کمیسیون سرمایه‌گذاری اتاق ایران و چین یکی از بانوان فعال اقتصادی در بخش خصوصی است .
خبرنگار روابط عمومی اتاق ایران، برای آشنایی بیشتر با دیدگاه های وی، گفت و گوی اختصاصی در باره نام‌گذاری سال ۱۳۹۱ و الزامات روش های دسترسی به اهداف آن ترتیب داده که شرح این گفت و گو در ادامه می آید.
*ارزیابی شما از شعار امسال چیست؟
شعار امسال به این معنی است که اساس کار مملکت، باید تولید باشد و این که این نکته به‌عنوان شعار امسال انتخاب شده، بسیار عالی است. هر مملکتی زمانی پیشرفت می‌کند که تولید و کار به‌وجود بیاید. پس به‌طور کلی، باید شعار همیشگی ما حمایت از تولید داخلی باشد. امیدوارم این نکته مهم با شعار امسال، جامه عمل بپوشد و در حد شعار باقی نماند، زیرا متأسفانه تنها بخش حداقلی شعارهای ما عملی می‌شود.
*شعارهای سال‌های گذشته چه‌قدر عملی شده است؟
نمی‌توانیم بی‌انصافی کنیم و بگوییم به هیچ عنوان عملی نشده، اما در حدی که باید عملی نشده است. به طور مثال، اصل ۴۴ قانون اساسی که باید شیرازه کار مملکت براساس آن باشد، خیلی اجرایی نشده است.
هر کشوری وقتی پیشرفت می‌کند که خصوصی‌سازی در آن انجام شود. زیرا کار دولت، کار اقتصادی نیست. آفریقای جنوبی با وجود تحریم‌ها از زمانی پیشرفت کرد که تحریم‌ها و تهدیدها را به فرصت تبدیل کرد. اما بخش خصوصی بالای هرم است و بخش دولتی تنها باید به بخش خصوصی سرویس بدهد. در اتاق از ما نظر می‌خواهند و نظر می‌دهیم، اما چه کسی به نظر ما گوش می‌دهد؟
*به نظر شما موانع تحقق شعار توسعه تولید ملی چیست؟
تولیدکنندگان ما باید بتوانند برای کار تولیدی تسهیلات بانکی بگیرند، اما باید متوجه بود بسیاری افراد تسهیلات می‌گیرند و در کارهای دیگری صرف می‌کنند و ما باید تلاش کنیم که امکانات بیش‌تری برای تولید به وجود بیاید.
یکی از مشکلات فعلی تولید، مواد اولیه است. از موارد دیگر، مشکلات گرفتن تسهیلات و گشایش اعتبار و قانون کار است. حمایت از کارگر خیلی خوب است، اما اکنون یک‌طرفه است و همیشه آرا به نفع کارگر صادر می‌شود. در حالی که باید واقعیت در نظر گرفته شود.
نکته دیگر این است که حمایت از تولید خیلی خوب است، اما رقابت نیز لازم است. مردم نباید به بهانه حمایت از تولید داخلی مجبور باشند از جنس بی‌کیفیت داخلی استفاده کنند. اگر برای تولیدکننده تسهیلات ایجاد کنیم، می‌توانیم با اجناس وارداتی نیز مقابله کنیم.
*در این رقابت به ویژه در مراحل اولیه، موفق می‌شویم؟
ممکن است در مراحل اول شکست بخوریم، اما به مرور موفق خواهیم شد، زیرا سعی می‌کنیم پیشرفت کنیم. باید متوجه بود که اگر جاده یک طرفه بوده، هیچ مانعی نباشد و چون مردم مجبور باشند جنس من را بخرند، من تلاش زیادی نخواهم کرد، اما اگر بدانم شما به عنوان رقیب با کیفیت بالا و قیمت مناسب با من رقابت می‌کنید، رویکرد خود را تغییر خواهم داد. علت پیشرفت چین، حمایت دولت از تولیدکننده است. در حالی که این‌جا برای تولیدکننده مانع‌تراشی می‌شود.
مشکل دیگر غلبه روابط بر ضوابط است. هر که روابط بهتری دارد، می‌تواند تسهیلات بیش‌تری بگیرد و توجیه اقتصادی کار اهمیتی ندارد. در صورتی که باید تولیدکنندگان واقعی که هدفشان کیفیت بالا و قیمت مناسب است، در صدر قرار گیرند.
*بعداز این نام‌گذاری، وزارت صنعت، معدن و تجارت اعلام کرده طرح‌هایی برای تحقق این شعارها دارد، چه‌قدر از بخش خصوصی در این مورد مشورت گرفته شده است؟
مشورت‌هایی گرفته شده است، اما باید از بخش خصوصی کمک بیش‌تری گرفته شود. زیرا بخش خصوصی اشراف بیش‌تری بر این موضوع دارد. مدیر دولتی نمی‌داند بودجه از کجا می‌آید و به کجا می‌رود.
*اجرای قانون بهبود مستمر محیط کسب‌وکار چه‌قدر به تحقق این شعار کمک می‌کند؟
این قانون حداقل مدتی بخش خصوصی را مطرح کرد و می‌تواند کمک بسیاری بکند و ما باید این بازی را تمرین کنیم.
*اتاق به عنوان نماینده بخش خصوصی چه باید بکند؟
اتاق باید بیشتر فعالیت کند و بدون واهمه از پست و مقام‌ها حرفش را بزند. روند فعلی باید متهورانه‌تر ادامه پیدا کند. تبدیل بسیاری از موضوعات به برخوردهای جناحی اتاق را محتاط می‌کند، یعنی اتاق سعی می‌کند در اعلام‌نظرهایش به جناح خاصی گرایش نداشته باشد تا بتواند به فعالیت های خود برسد.
*به نظر شما با سیاسی کردن موضوعات اقتصادی چه‌طور باید کنار بیاییم؟
به طور کلی باید فکر کنیم کار دولت چیست؟ کار دولت هماهنگی بین دولت و بخش خصوصی و هماهنگی بین قوا و حمایت از بخش خصوصی است. چه اشکالی دارد اتاق حرف خود را بزند؟ بالاخره یک روزی جواب می‌گیرد و هزینه‌ها را هم باید پرداخت. خیلی نباید به پست و مقام و صندلی تکیه کرد. ما هم در بخش خصوصی معضلاتی مانند تحریم را داریم. قبول دارم که سیاسیون نباید مشکلات تحریم را جار بزنند، اما در واقعیت باید بپذیریم که تحریم، مشکلات بسیار زیادی برای ما ایجاد می‌کند. وقتی این را پذیرفتیم، برای آن راه‌کار پیدا می‌کنیم، زیرا برای هر کاری راه وجود دارد. در دنیا کشورهای بسیاری تحریم شده‌اند و اتفاق خاصی هم نیفتاده است، اما اگر تکرار بی‌اثر بودن تحریم باعث شود خودمان را گول بزنیم، خیلی بد است.