سرمایه‌گذاران داخلی و بخش خصوصی را تقویت کنیم
مستوفی در گفتگو با ایبِنا: خرید نفت از ایران اصل درست فعالیت اینستکس
Saturday, 24 August 2019
روزشمار دومین همایش صنایع غیرآهنی – چالش‌های فلزات غیرآهنی
Monday, 2 September 2019سرمایه‌گذاران داخلی و بخش خصوصی را تقویت کنیم
اتاق بازرگانی صنایع ، معادن و کشاورزی ایران
۰۶ شهریور ۹۸
فریال مستوفی معتقد است: قبل از اعلام میزان سرمایه خارجی، ابتدا باید زیربناهای لازم را برای این کار مهیا کرد، سپس با ایجاد سیاست‌های تشویقی و مطابقت آن‌ها با شرایط بین‌المللی، میزان سرمایه‌گذاری مشخص شود.
فریال مستوفی، رئیس مرکز خدمات سرمایه‌گذاری خارجی اتاق تهران درباره جذب سرمایه‌گذاری خارجی در سال‌های اخیر گفت: در حال حاضر در حوزه جذب سرمایه‌گذاری خارجی با مشکلات زیادی مواجه هستیم که از مهم‌ترین آن‌ها مشکلات بانکی در حوزه نقل و انتقالات پولی و عدم همخوانی بانک‌های ایرانی با مقررات و استانداردهای بین‌المللی و درنهایت عدم ثبات قوانین است که همگی سبب شده تا سرمایه‌گذار خارجی تمایلی برای حضور در کشور نداشته باشد، بر همین اساس می‌توان گفت که نتوانسته‌ایم در این حوزه تاکنون موفق عمل کنیم.
رئیس مرکز خدمات سرمایه‌گذاری خارجی اتاق تهران ادامه داد: در حوزه مشکلات داخلی به دلیل نوسانات ارزی و به دنبالان تعدد صدور بخشنامه‌ها و سیاست‌های ارزی که هر یک، دیگری را نقض می‌کند، باعث شده است که سرمایه‌گذار خارجی نداند که با چه نرخی سرمایه خود را وارد کشور و با چه نرخی می‌تواند آن را خارج کند و به‌طورکلی بی‌ثباتی در سیاست‌های اقتصادی کشور باعث شده است که سرمایه‌گذار نتواند برای طرح و ایده خود برنامه‌ریزی کند.
عضو اتاق بازرگانی تهران در ادامه تصریح کرد: ضرورت حضور سرمایه‌گذار خارجی ایجاد فضای امن سرمایه‌گذاری و جلب اعتماد است. سرمایه‌گذار باید مطمئن شود که در صورت وجود هر اتفاقی در اقتصاد کشور سیاست‌های حمایتی از او حداقل برای مدت‌زمان ۵ الی ۱۰ ساله تغییر نخواهد کرد و در این مدت تبصره و ماده‌ای به قوانین اعلام‌شده اضافه و یا کم نخواهد شد که در ماه‌های اخیر با توجه به اینکه هر روز شاهد صدور بخشنامه جدید هستیم انجام این کار عملی نیست.
وی در خصوص میزان و مبلغ جذب سرمایه‌گذاری خارجی در برنامه‌های سالیانه گفت: قبل از اعلام میزان و مبلغ سرمایه خارجی، ابتدا باید زیربناهای لازم را برای این کار را مهیا نمود، سپس با ایجاد سیاست‌های تشویقی و مطابقت آن‌ها با شرایط بین‌المللی، میزان سرمایه‌گذاری را مشخص نمود. هرچند در شرایط موجود بسیار خوش‌بینانه است که برای این موضوع عدد و رقمی در برنامه قرار داده شود.
عضو اتاق بازرگانی تهران در خصوص مصوبه هیئت دولت مبنی بر اقامت پنج‌ساله به افرادی که بیش از ۲۵۰ هزار یورو در کشور سرمایه‌گذاری کنند، گفت: هدف از ارائه این‌گونه طرح‌های تشویقی جذب سرمایه‌گذاری خارجی است این قبیل طرح‌ها در کشورهایی که آزادی و ثبات اقتصادی دارند اثرگذار است اما در کشور ما و با شرایط اقتصادی حال حاضر اثرگذار نخواهد بود. ما شاهد هستیم که کشوری مانند ترکیه چنین طرحی را ارائه می‌دهد و می‌بینیم که چه میزان از هم‌وطنانمان به دلیل کسب این امتیاز، سرمایه و دارایی خود را به این کشور منتقل کردند. آیا همین شور و اشتیاقی که سرمایه‌گذاران ایرانی برای گرفتن پاسپورت ترکیه و اقامت در این کشور دارند برای حضور در ایران نیز وجود دارد؟ پاسخ این سؤال می‌تواند اثرگذاری این طرح را بیان کند.
مستوفی در خصوص آمار سرمایه‌گذاری خارجی در کشور گفت: آمارهایی که از سوی سازمان‌های ذی‌ربط بیان می‌شود بعضاً مبنای درستی برای برنامه‌ریزی نیست، زیر این آمارها صرفاً در صورت ارائه مجوز به سرمایه‌گذاران اعلام می‌گردد. درصورتی‌که آمار درست آماری است که بر مبنای سرمایه واقعی و اجرایی واردشده به کشور ارائه گردد. اکنون هر فردی که در اپلیکیشن سازمان سرمایه‌گذاری خارجی ثبت‌نام می‌کند و درخواست مجوز می‌دهد جزو آمار به‌حساب می‌آید درصورتی‌که باید سرمایه‌های واردشده برای انجام کارهای اجرایی به‌عنوان آمار دقیق برای سرمایه‌گذاری خارجی محسوب شود.
مستوفی تصریح کرد: در شرایط فعلی اقتصادی تا زمانی که بستر و زیربناها برای جذب سرمایه‌گذاری مهیا نیست و روابط بین‌المللی در سطح عادی قرار ندارد، تصور جذب سرمایه‌گذار خارجی دور از ذهن است. زیرا ما در حال حاضر قادر به حل اصلی‌ترین مسئله برای ورود سرمایه‌گذار خارجی در خصوص جابجایی و نقل و انتقالات پولی از طریق سیستم بانکی نیستیم. چراکه با هیچ‌کدام از بانک‌های خارجی و بین‌المللی ارتباط مالی نداریم. در چنین شرایطی بهتر است که سرمایه‌گذاران داخلی و بخش خصوصی را تقویت کنیم و سازوکار ویژه‌ای برای حمایت از سرمایه‌گذاران داخلی در نظر بگیریم. البته شرایط فعلی اقتصاد کشور و تولید سبب شده کمتر کسی برای سرمایه‌گذاری تمایل از خود نشان دهد چراکه سرمایه‌گذار اطمینان ندارد که حداقل آورده‌اش در شرایط فعلی حفظ خواهد شد.