روزنامه ایران

۱۱ مرداد ۹۹

در ارتباط با محرک هایی برای بیرون آمدن از شرایط و وضعیت اقتصادی امروز شناسایی دو مشکل اهمیت فراوانی دارد. نخست اینکه وضعیت اقتصاد کشور ما با وجود داشتن پتانسیل های بسیار بالا به دلیل مشکلاتی از جمله عدم مدیریت صحیح اقتصادی بدون در نظر گرفتن توصیه اقتصاددان ها در شرایط و وضعیت نامناسبی قرار دارد و با مشکلات فراوانی روبه روست. علاوه بر این در حال حاضر تحریم ها و مشکلات بین المللی فشار بیشتری بر اقتصاد وارد کرده اند و این دو دلیل باعث شده اند که اقتصاد ما در رکود بسیار به سر ببرد.

تداوم این وضعیت شرایط سرمایه گذاری در کشور را سخت کرده است و سرمایه گذاری در کشور انجام نمی شود چرا که مشکلات فراوانی برای سرمایه گذار وجود دارد که موجب شده به جای اینکه سرمایه ها به سمت بازارهای مولد بروند به سوی بازارهای غیرمولد می روند. همه ما شاهد این هستیم که در چند سال گذشته رشد اقتصادی کشور منفی بوده است و حتی پیش بینی می شود که در این سال با رشد منفی ۷ درصد مواجه بشویم. یعنی اگر رشد سال های گذشته را هم حساب کنیم یک رشد منفی ۱۶ درصد خواهیم داشت. به همین دلیل از آنجا که سرمایه گذاری ها برای کار تولید نبود لذا یکی از شاخص های مهم برای اینکه اقتصاد رشد کند افزایش تولید است. افزایش تولید هم به وسیله سرمایه گذاری صورت می گیرد.

رشد تولید از آن جهت مهم است که باعث می شود اشتغال و رشد اقتصادی بالا برود و در نهایت ادامه این شرایط موجب افزایش عرضه محصولات و پایین آمدن قیمت محصولات می شود که خود این امر کمک فراوانی به صادرات می کند و موجب می شود که ارزآوری کشور بالا برود .

در حال حاضر کشور با توجه به کاهش شدید فروش نفت با مشکلاتی در زمینه تامین ارز مواجه است. پس اگر تولید رونق پیدا کند موجب می شود که صادرات کالاهای غیرنفتی رونق یابد و در این صورت نیاز مبرمی به فروش نفت نداشته باشیم. این از محرک اول.در خصوص محرک دوم باید بگویم که ما برای تولید به نیروی کارو تامین مواد اولیه نیاز داریم. اگر می توانستیم تکنولوژی های پیشرفته را وارد کشور کنیم تا مواد اولیه را خودمان تولید کنیم دیگر نیازی به واردات مواد اولیه واسطه ای نداشتیم و از پتانسیل های کشور خودمان می توانستیم استفاده کنیم. ما با داشتن شرایط خوبی مانند نفت و گاز و مواد معدنی و دسترسی به آب های آزاد اما در وضعیت مطلوب اقتصادی نیستیم. در نروژ صندوقی وجود دارد که درآمد نفتش را آنجا قرار می دهد و بیشتر از یک تریلیون دلار در آن ذخیره دارند اما درآمد ما برای کارهای جاری هزینه می شود بدون اینکه احساس نیاز کرده باشیم که در تولید سرمایه گذاری کنیم. امیدوارم کشور ما به سمتی حرکت کند که قبول کنند نیاز اقتصاد به کارشناسان اقتصادی است و از کارشناسان اقتصادی استفاده کنند. ما بخشنامه های متعددی داریم که دایما در حال تغییر هستند.

یک بار برای همیشه ما باید وضعیتمان را با ثبات کنیم و بدانیم که قوانین و مقررات باید برای مدت طولانی ثابت باشد که افراد بتوانند برنامه ریزی کنند و طبق آن سرمایه گذاری کنند. با تغییرات دقیقه ای مقررات و آیین نامه و قوانین عملی نیست که کسی بتواند برنامه ریزی کند. به همین دلیل اکثر مردم به بازارهای غیرمولد روی می آورند که نمونه آن را می توان الان مشاهده کرد که بسیاری از سرمایه داران ما سرمایه هایشان را به بورس می برند که هر چند می تواند تامین سرمایه شرکت ها باشد اما با اندکی واقع بینی می توان نگران آینده آن هم بود.

لینک مصاحبه