دنیای اقتصاد
۰۲ تیر ۹۸
فریال مستوفی /رئیس کمیسیون سرمایهگذاری اتاق ایرانیک مدیر با کفایت در این برهه از اقتصاد کشور که دوره حساسی محسوب میشود، باید بسیار با تدبیر عمل کند و به جای انتقاد مکرر از وضع موجود به دنبال راهکارهای عملیاتی برای تقویت اقتصاد باشد. مدیریت اتاق باید از توانایی لازم و عزم جدی برای تحقق این اهداف برخوردار بوده و به این منظور برنامه مشخصی داشته باشد تا صدای بخش خصوصی را به مراجع تصمیمگیری رسانده و به معنای واقعی حامی بخش خصوصی باشد و بتواند با توجه به تعاملات سازندهای که با دولت دارد منعکسکننده چالشها و مشکلات بخش خصوصی و همچنین انتظارات این بخش از دولت باشد. از این طریق میتوانند به تحقق اهداف بخش خصوصی در سطح کلان اقتصاد کشور همت گمارند.
هیاترئیسه اتاق باید افرادی از بدنه و خانواده بخش خصوصی باشند که به بد و خوب و مشکلات این بخش مسلط و تجربه کار تجاری داشته باشند. اتاقها میتوانند با تولید اطلاعات اقتصادی و انتقال آن به مراجع تصمیمسازی کشور، موجب ارتقا کیفیت تصمیمات و رشد و شکوفایی اقتصادی و تسهیل فضای کسبوکار شوند، ولی برای نیل به این مقصود به حمایت و همراهی دولت نیز نیاز است. بهطور کلی معتقد هستم که یک مدیر مناسب بهعنوان نماینده بخش خصوصی باید ویژگیهای زیر را داشته باشد:
پرهیز از نگرش سیاسی
تلاش برای معرفی و شناساندن پتانسیل و ظرفیت بخش خصوصی به سرمایهگذاران خارجی جهت افزایش همکاری بین حوزههای مختلف اقتصادی (بانکداری، تولیدی، بازرگانی و…) در جهت جلوگیری از عملکردهای موازی و ایجاد همافزایی بیشتر.
اولویت بندی مسائل بر اساس میزان اثرگذاری آن بر بهبود وضعیت اقتصاد.
رعایت اخلاق حرفهای
همت گماردن به جهانی شدن اقتصاد کشور از طریق بسط روابط تجاری و آموزشهای مناسب.
ارائه راهکارهای عملی و خلاقانه برای حل مشکلات محیط کسبوکار حرفهای.
استفاده از پتانسیل نسل جوان و بسط مفهوم جانشینپروری.
ایجاد امنیت سرمایهگذاری از طریق فراهم ساختن بسترهای لازم و ایجاد شفافیت و در نتیجه کوشش برای سلامت اقتصاد.
در این راستا باید بر مشارکت فعالانه کمیسیونهای تخصصی در تصمیمسازی و تصمیمگیرهای اتاق تاکید شود و صرف حضور فیزیکی اعضایی که به دلیل مشغله بالا، حاضر به گذاشتن وقت برای تحقیق و مطالعه در موضوعات مختلف مطرح در جلسات اتاق نیستند فایدهای نخواهد داشت.
اتاق بهعنوان پارلمان بخش خصوصی باید واقعا ثابت کند که برازنده این عنوان است و شخصا اعتقاد دارم که به این منظور اتاق باید کارهای اساسی انجام بدهد. یکی از این کارها ارتقای توانایی کارشناسی اتاق است و این موضوع میتواند با استفاده از ظرفیت نسل جوان و جا انداختن مفهوم جانشینپروری در وهله اول باعث تغییر تفکر سنتی و در وهله دوم تقویت تشکلها و انجمنها شود و این امر خود توانایی اتاق را در نهایت بالا خواهد بود.