۱۴۰۰-۱۱-۲۰

جهان صنعت

فقدان ابزارها و بازارهای مالی مناسب برای تهاتر مطالبات و بدهی‌های بنگاه‌های تولیدی به افزایش پیچیدگی تامین مالی در کوتاه‌مدت منجر شده است. در حالی‌که در روش‌های تامین مالی زنجیره تامین، ضمن افزایش شفافیت در دریافت خدمات بانکی، مسائل مرتبط با وثیقه‌سپاری، اعتبار‌سنجی و اعطای خدمات بانکی با سرعت بیشتری انجام می‌شود.

به گزارش پایگاه خبری بازار سرمایه (سنا)، رییس کمیسیون بازار پول و سرمایه اتاق تهران با اشاره به معرفی ابزارهای تامین مالی جدید به کارآفرینان و بنگاه‌های تولیدی گفت: افزون بر شناساندن شیوه‌های موجود یا ابزارهای جدید تامین مالی به بنگاه‌های تولیدی، یافتن راهکارهای لازم برای تامین مالی و سرمایه در گردش بنگاه‌ها به عنوان یکی از دغدغه‌های اصلی بنگاه‌های کوچک و متوسط‌، از دیگر فعالیت‌های این کمیسیون است.
فریال مستوفی با بیان اینکه تامین مالی زنجیره تامین گام موثری در تامین مالی بنگاه‌های کوچک و متوسط است، اظهار کرد: بانک مرکزی به منظور افزایش کارایی و شفافیت تامین مالی سرمایه‌ در گردش بنگاه‌های تولیدی، اصلاح و ارتقای سیاست‌های اعتباری، توسعه و ترویج شیوه‌های تامین مالی زنجیره‌ای را در دستور کار قرار داده است.
وی ادامه داد: در همین راستا، بانک مرکزی «دستورالعمل ارائه خدمات تامین مالی زنجیره تامین توسط موسسات اعتباری» را در آذر ماه سال جاری به شبکه بانکی کشور ابلاغ کرد. در پی این ابلاغیه، تفاهمنامه‌ تامین مالی زنجیره‌ای بخش تولید با هفت بانک عامل به امضا رسید. این تفاهمنامه دسترسی تولید را به منابع مالی بانک‌ها تا ۳۰ درصد افزایش می‌دهد و به این ترتیب اخذ وام با فاکتورهای صوری و جعلی نیز متوقف خواهد شد.
براساس، «دستورالعمل ارائه خدمات تامین مالی زنجیره تامین توسط موسسات اعتباری»، شیوه‌نامه تامین مالی زنجیره تامین و استفاده از برات الکترونیکی در تامین مالی زنجیره تامین تعریف شده است. به بیان دیگر، در این شیوه‌نامه ابزارهای اعتباری به جای وجه نقد در شبکه بانکی معرفی شده‌اند. رییس کمیسیون بازار پول و سرمایه اتاق تهران با مدنظر قرار دادن آمارها در ارتباط با تامین مالی سرمایه در گردش بنگاه‎های اقتصادی، تصریح کرد: طی هفت ماه گذشته، سرمایه در گردش در بخش صنعت و معدن از طریق شبکه بانکی، تقریبا ۸۰ درصد بوده است. در بخش کشاورزی حدود ۷۰ درصد و این رقم در بخش بازرگانی در حدود ۵۰ درصد اعلام شده است. از ۱۵۰۰ همت تسهیلات که به همه بخش‌ها اعطا شده، بیش از ۹۹۰ همت مربوط به سرمایه در گردش بوده است. بنابراین، تامین سرمایه در گردش یکی از دغدغه‌های اصلی بنگاه‌های اقتصادی است.
وی با اشاره به اینکه در روش‎های سنتی تامین مالی، اعطای نقدی تسهیلات به تمامی حلقه‌های یک زنجیره یک شیوه مرسوم است، ابراز کرد: در این شیوه، هر کدام از زنجیره‌های تولید به صورت جداگانه و منفرد درخواست تخصیص منابع دارند. این موضوع به ایجاد فشار بالا به وجوه نقد شبکه بانکی منجر شده است. در حالی‌که در تامین مالی زنجیره تامین، به آخرین حلقه از این زنجیره، وجه نقد تعلق می‌گیرد و سایر حلقه‌ها از طریق اعتبار که به حلقه بالاتر منتقل می‌شود، نیاز به نقدینگی را مرتفع می‌کنند.
در روش‌های تامین مالی زنجیره‌ای، ضمن افزایش شفافیت در دریافت خدمات بانکی، مسائل مرتبط با وثیقه‌سپاری، اعتبار‌سنجی و اعطای خدمات بانکی با سرعت بیشتری انجام خواهد شد. مستوفی امکان نظارت پایین‌تر در محل صرف تسهیلات نقدی را از دیگر تمایزهای تامین مالی سنتی با تامین مالی زنجیره تامین برشمرد و افزود: از آنجا که هر کدام از حلقه‌های زنجیره به تنهایی تامین مالی کرده‌اند، در نتیجه نظارت بر نحوه اختصاص تسهیلات دریافتی دشوار است. همین طور در موارد بسیاری شاهد انحرافات در تسهیلات بوده‌ایم. به بیانی دیگر، تسهیلات اخذشده در مکانی غیر از موضوع هدف و امور غیرمولد، سرمایه‌گذاری شده است.
به گفته رییس کمیسیون بازار پول و سرمایه اتاق تهران، در روش‌های اخذ تسهیلات به شیوه سنتی در حال حاضر، موضوعاتی همچون تامین وثایق، زمان دسترسی به تسهیلات، پیچیدگی و زمان‌بر بودن فرآیند از جمله مشکلاتی هستند که همه فرآیند اخذ تسهیلات نقد را طولانی و طاقت‌فرسا کرده است. فقدان ابزارها در بازارهای مالی مناسب برای تهاتر مطالبات‌ و بدهی‌های بنگاه‌های تولیدی، سبب پیچیدگی در تامین مالی کوتاه‌مدت شده است.

لینک خبر